We zijn hard toe aan een dagje relaxen en dat is dan ook precies wat we vandaag gaan doen. We slapen lekker uit en wonderwel lukt dat goed, het is bijna 9 uur als ik wakker wordt. Daarna spring ik onder de douche die nog steeds niet warm wil blijven en moet ik mijn haren uiteindelijk uitspoelen met ijskoud water, niet echt een lekker begin van de dag. Je zou zeggen dat je er lekker wakker van wordt, maar voor mijn ochtendhumeur doet het geen wonderen. Als we allebei in de kleren zijn gehesen schuiven we aan voor het ontbijt, dat bestaat uit wat brood, jam en een pannekoekje. De verse jus smaakt heerlijk, en ook een kopje gewone thee gaat er goed in. Als ik klaag over het gebrek aan warm water geeft de eigenaar aan altijd problemen te hebben met het water en de installatie, ze hebben er al menig reparatie aan gehad. Mijn probleem herkent ze wel en ze belooft ernaar te kijken. Als ze het niet kunnen oplossen mogen we vanavond douchen in een andere kamer, er komen er vandaag een aantal leeg. Prima dus! Ik was anders niet van plan geweest om te blijven.
Na het ontbijt en de whatsapp-sessie stappen we in de auto en rijden we naar de stad. Onderweg is een souk waarop we werden geattendeerd door de eigenaar van Irocha en we besluiten er een kijkje te nemen. Als we daar uitstappen worden we al snel bevangen door de hitte. Het is al 37 graden en voor ons momenteel nog iets teveel van het goede. We wandelen wel rond op de souk, en ik koop er een ontzettend leuk souvenir voor mijn tante, we mogen ook verschillende foto's maken maar na een klein uurtje houden we het voor gezien. Te warm!
De volgende stop is gepland bij een kasbah die we alleen aan de buitenkant willen bekijken. Hij ligt even buiten de stad, in Tifoultoute. Eerst maken we een stop bij een tankstation dat op de kruising ligt, want ik moet heel nodig naar het toilet. Ik voel me ook niet echt lekker, ik heb alweer buikkrampen. Natasja tankt intussen gelijk weer even de auto vol. Gelukkig is het toilet heel netjes hier, dus ik kan er even bijkomen. De kasbah is daarna niet echt de moeite waard, dus we rijden al snel weer door naar de stad. De volgende stop is gepland bij de Taouirt kasbah in Ouarzazate, maar als we onderweg zijn voel ik me zo beroerd dat we besluiten om die over te slaan. In plaats daarvan rijden we naar Le Berbère Palace, een 5 sterren hotel in de stad. Op internet hadden we gisteren al gezien dat dit een groot hotel is met 3 restaurants en overal wifi. Precies wat we nodig hebben om te relaxen. Als we er niet weggejaagd worden zullen we ons best wel vermaken hier.
We installeren ons op het grote terras op een loungeset onder een overkapping, en gaan aan de slag met de iPad. Ik doe de verslagen uploaden van de afgelopen dagen en schrijf het verslag van gisteren uit. Intussen doen we lekker rustig aan, wappen we met het thuisfront en surfen wat op internet. Heerlijk hier! En we voelen ons helemaal niet onwelkom. Rond 2 uur lunchen we in het Italiaanse restaurant, en daarna verschuiven we weer naar hetzelfde terras buiten. Heerlijk dit! En gelukkig knap ik ook weer lekker op hier, dat doet goed.
Om 5 uur rijden we weer weg, het plan is om de Fint oase op te zoeken en daarna naar de Ait Ben Hadou kasbah te rijden ten noorden van Ouarzazate. Deze kasbah komt voor in heel wat Hollywood films. De route naar Fint blijkt uiteindelijk grotendeels over een heel slechte onverharde weg te zijn, en mijn buikpijn komt weer opzetten met al die hobbels. Bovendien verwachten we dat dit meer tijd gaat vergen dan we willen besteden en dus keren we al snel weer om. Op naar Ait Ben Hadou.
Onderweg komen we weer een politiecontrole tegen en we hebben de pech dat er geen andere auto staat. Met 3 man sterk staan ze ons op te wachten. Te hard gereden hebben we niet, daar letten we erg op hier, en dus maken we ons geen zorgen. We worden naar de kant gedirigeerd en we moeten de paspoorten afgeven. Die worden gecontroleerd en overgeschreven in een groot boek, en daarna mogen we weer op pad. Naar ons rijbewijs vragen ze helemaal niet, ze vragen wel waar onze mannen zijn. Blijkbaar toch wel een vreemd verschijnsel die 2 westerse vrouwen. Het valt ons op dat politieagenten over het algemeen heel vriendelijk zijn hier, er wordt altijd een praatje gemaakt en er is weinig machtsvertoon. Maar misschien komt dat ook omdat we met 2 vrouwen zijn, dat is niet iets dat je hier veel tegenkomt denk ik.
Daarna rijden we verder naar de kasbah en als we de afslag hebben genomen is het Natasja die zich hondsberoerd voelt. We wisselen elkaar lekker af zo. We rijden toch verder, maar eenmaal uitgestapt besluit Natasja al snel bij de auto te blijven. Ik loop nog wel even naar de rivierbedding voor wat foto's, maar dan keer ik weer om. Ik wil haar niet te lang alleen laten.
Daarna neem ik het stuur van haar over en rijd terug naar het hotel. Gelukkig gaat het onderweg alweer iets beter met haar. Het is kwart voor 8 als we daar arriveren en installeren ons even in de centrale ruimte met de iPad en telefoon. Ik heb nog even contact met Peter, en daarna werk ik nog even verder aan het verslag van gisteren en de foto's die erbij horen. Ik neem een douche, gevolgd door Natasja. Die levert nu in elk geval warm water, al is die nog steeds niet constant van temperatuur en afwisselend veel te warm en heel koud. Niet fijn, maar we moeten toch ook even schoon worden. We hadden ook het aanbod om gebruik te maken van de hamam, maar die is eigenlijk niet echt aan ons besteed. Als we op de kamer nog wat hebben gelezen gaat een beetje op tijd gaat het licht uit vandaag. Morgen weer vroeg op!
Na het ontbijt en de whatsapp-sessie stappen we in de auto en rijden we naar de stad. Onderweg is een souk waarop we werden geattendeerd door de eigenaar van Irocha en we besluiten er een kijkje te nemen. Als we daar uitstappen worden we al snel bevangen door de hitte. Het is al 37 graden en voor ons momenteel nog iets teveel van het goede. We wandelen wel rond op de souk, en ik koop er een ontzettend leuk souvenir voor mijn tante, we mogen ook verschillende foto's maken maar na een klein uurtje houden we het voor gezien. Te warm!
De volgende stop is gepland bij een kasbah die we alleen aan de buitenkant willen bekijken. Hij ligt even buiten de stad, in Tifoultoute. Eerst maken we een stop bij een tankstation dat op de kruising ligt, want ik moet heel nodig naar het toilet. Ik voel me ook niet echt lekker, ik heb alweer buikkrampen. Natasja tankt intussen gelijk weer even de auto vol. Gelukkig is het toilet heel netjes hier, dus ik kan er even bijkomen. De kasbah is daarna niet echt de moeite waard, dus we rijden al snel weer door naar de stad. De volgende stop is gepland bij de Taouirt kasbah in Ouarzazate, maar als we onderweg zijn voel ik me zo beroerd dat we besluiten om die over te slaan. In plaats daarvan rijden we naar Le Berbère Palace, een 5 sterren hotel in de stad. Op internet hadden we gisteren al gezien dat dit een groot hotel is met 3 restaurants en overal wifi. Precies wat we nodig hebben om te relaxen. Als we er niet weggejaagd worden zullen we ons best wel vermaken hier.
We installeren ons op het grote terras op een loungeset onder een overkapping, en gaan aan de slag met de iPad. Ik doe de verslagen uploaden van de afgelopen dagen en schrijf het verslag van gisteren uit. Intussen doen we lekker rustig aan, wappen we met het thuisfront en surfen wat op internet. Heerlijk hier! En we voelen ons helemaal niet onwelkom. Rond 2 uur lunchen we in het Italiaanse restaurant, en daarna verschuiven we weer naar hetzelfde terras buiten. Heerlijk dit! En gelukkig knap ik ook weer lekker op hier, dat doet goed.
Om 5 uur rijden we weer weg, het plan is om de Fint oase op te zoeken en daarna naar de Ait Ben Hadou kasbah te rijden ten noorden van Ouarzazate. Deze kasbah komt voor in heel wat Hollywood films. De route naar Fint blijkt uiteindelijk grotendeels over een heel slechte onverharde weg te zijn, en mijn buikpijn komt weer opzetten met al die hobbels. Bovendien verwachten we dat dit meer tijd gaat vergen dan we willen besteden en dus keren we al snel weer om. Op naar Ait Ben Hadou.
Onderweg komen we weer een politiecontrole tegen en we hebben de pech dat er geen andere auto staat. Met 3 man sterk staan ze ons op te wachten. Te hard gereden hebben we niet, daar letten we erg op hier, en dus maken we ons geen zorgen. We worden naar de kant gedirigeerd en we moeten de paspoorten afgeven. Die worden gecontroleerd en overgeschreven in een groot boek, en daarna mogen we weer op pad. Naar ons rijbewijs vragen ze helemaal niet, ze vragen wel waar onze mannen zijn. Blijkbaar toch wel een vreemd verschijnsel die 2 westerse vrouwen. Het valt ons op dat politieagenten over het algemeen heel vriendelijk zijn hier, er wordt altijd een praatje gemaakt en er is weinig machtsvertoon. Maar misschien komt dat ook omdat we met 2 vrouwen zijn, dat is niet iets dat je hier veel tegenkomt denk ik.
Daarna rijden we verder naar de kasbah en als we de afslag hebben genomen is het Natasja die zich hondsberoerd voelt. We wisselen elkaar lekker af zo. We rijden toch verder, maar eenmaal uitgestapt besluit Natasja al snel bij de auto te blijven. Ik loop nog wel even naar de rivierbedding voor wat foto's, maar dan keer ik weer om. Ik wil haar niet te lang alleen laten.
Daarna neem ik het stuur van haar over en rijd terug naar het hotel. Gelukkig gaat het onderweg alweer iets beter met haar. Het is kwart voor 8 als we daar arriveren en installeren ons even in de centrale ruimte met de iPad en telefoon. Ik heb nog even contact met Peter, en daarna werk ik nog even verder aan het verslag van gisteren en de foto's die erbij horen. Ik neem een douche, gevolgd door Natasja. Die levert nu in elk geval warm water, al is die nog steeds niet constant van temperatuur en afwisselend veel te warm en heel koud. Niet fijn, maar we moeten toch ook even schoon worden. We hadden ook het aanbod om gebruik te maken van de hamam, maar die is eigenlijk niet echt aan ons besteed. Als we op de kamer nog wat hebben gelezen gaat een beetje op tijd gaat het licht uit vandaag. Morgen weer vroeg op!
Wat vervelend toch van de krampen. Hopelijk is het inmiddels al weer aan de betere hand.
BeantwoordenVerwijderen