De laatste dag van de vakantie is aangebroken, althans zo voelt dat voor ons wel. We vliegen morgen pas naar huis, maar die dag tellen we niet meer mee. Vandaag gaan we op pad naar Casablanca waar we de grootste moskee van Marokko nog willen bekijken en willen shoppen in de grootste shopping mall van Afrika. Maar zover is het nog niet, we moeten eerst nog vertrekken in Marrakech.
Maar voordat ik daarvan verslag doen wil ik nog graag iets rechtzetten. In een reactie op een vorig blog suggereert iemand tussen de regels door te lezen dat deze vakantie toch niet was wat we verwacht hadden, maar dat wil ik dus graag tegenspreken. Het is alles dat we verwacht hadden en meer zelfs. Dat betekent niet dat we overal laaiend enthousiast over zijn, maar dat hadden we ook niet verwacht. De verhalen van anderen zijn zo verschillend en zo tegenstrijdig dat we wel verwacht hadden dat niet alles hallelujah zou zijn. Het enige dat anders is dan onze verwachtingen is de stad Marrakech. Het is voor ons geen stad die we alleen als stedentrip zouden bezoeken. Het heeft zeker mooie dingen te bieden, maar niet met de allure en de grootsheid die we in vele andere steden hebben ervaren. Het is een stad vol tegenstrijdigheden, en die liggen heel dicht bij elkaar. Maar het is ook enorm druk en chaotisch. Het is niet de charme die ik bijvoorbeeld in Istanbul heb gezien, of in Rome bijvoorbeeld, of Berlijn. Natuurlijk zijn het allemaal heel andere steden, maar het gaat om de beleving van het totaalpakket. Fez sprak mij bijvoorbeeld veel meer aan, omdat ik het meer authentiek vond, en minder chaotisch. Ik voelde me er prettiger.
Verder kent het land veel verschillen. Zowel in landschap als in mensen, en dat is tegelijk ook heel fascinerend. Ten zuiden van de Atlas vonden wij de mensen ontzettend vriendelijk en aardig, een heel contrast met de mensen ten noorden van de Atlas om die scheidslijn maar even te gebruiken. Maar het landschap is weer meer veelzijdig aan de noordkant. We waren erg gecharmeerd van de woestijn en de route van de 1000 kasbah's bijvoorbeeld. Nergens anders hebben we het gevoel van 1001 nacht zo duidelijk ervaren als hier. We vinden het nog steeds waanzinnig de woestijn zo dichtbij te hebben meegemaakt in al haar facetten zelfs, inclusief de zandstorm. Ik ben in de Sahara geweest! En dat is een droom die al lang op mijn lijstje stond. Ik had het voor geen goud willen missen. Het gevoel dat die omgeving oproept kan ik niet in woorden beschrijven, het is echt heel bijzonder. En Chefchaouen was ook een heel bijzondere plek, ik ben zo blij dat we er geweest zijn. Ondanks de kou hebben we genoten van die omgeving, wat was dat toverachtig mooi.
Wat we niet zullen missen is het chaotische en kamikaze-achtige verkeer. Het ging prima, en we hebben ons heel goed kunnen redden en ik zal anderen ook zeker niet afraden om er zelf te rijden. Maar wees er wel op voorbereid. We hebben alles prima gevonden, soms na even zoeken, en we hebben alle politiecontroles overleefd, de kuilen in de weg en ezels aan de kant hebben we weten te ontwijken. Maar het is niet ontspannend rijden. Als we uit Amerika weer thuis komen hebben we altijd heimwee terug naar de rust en het geduld in Amerika zodra we weer voet op Nederlandse bodem hebben gezet, maar nu zal dat anders zijn. Het is heerlijk om thuis te komen in een land waar je weet dat het verkeer zich gestructureerd beweegt en niet per sé het recht van de sterkste geldt.
Wat we ook belist niet zullen missen is het eten. De culinaire ervaringen zijn niet om over naar huis te spreken. Gelukkig hebben we uiteindelijk nog best veel variatie gehad omdat we dat opzochten, maar de Marokkaanse keuken zelf biedt toch wel weinig afwisseling in smaken, en het is over het algemeen best vet. Onze magen en darmen hadden er al snel moeite mee in elk geval.
Maar buiten dat was het een heel mooie reis, een reis vol tegenstellingen, vol kleuren en geuren, vol indrukken en ervaringen. Een reis in een wereld zo dichtbij en tegelijk zo ver weg, is dat niet heel bijzonder? In minder dan 3 uurtjes ben je in een land waar de ezelskarren nog op de weg rijden tussen de oude mopeds en de luxe auto's eromheen razen. Waar mensen nog leven in huisjes met alleen maar tapijten op de vloer en brood bakken in de oven buiten, en tegelijk ook een wereld met een wereldstad als Casablanca met een moskee die 25.000 mensen kan huisvesten. Het zijn die tegenstellingen die hebben gemaakt dat het een bijzonderen ervaring is geworden, en die had ik niet willen missen.
Tot zover even een kleine terugblik, ik zal er later misschien nog wel meer over schrijven. Nu even terug naar de dag van vandaag. We hebben geen wekker gezet, en het is al half 8 als ik wakker wordt. Ik heb best goed geslapen. Ik installeer me weer even op de bank met de iPad en als ook Natasja wakker is beginnen we aan het badkamerritueel. We pakken onze koffers alvast zover in, en wegen de bagage nog eens zodat we contact op kunnen nemen met de airline voor het vastleggen van het gewicht, zoals we dat ook op de heenweg hadden willen doen. Daarna gaan we ontbijten. Ik heb niet zoveel trek vanochtend en houdt het op wat yoghurt met cornflakes, maar zelfs dat gaat er niet helemaal in vandaag.
Na het ontbijt installeren we ons even in de lobby van het hotel voor de wifi. Ik wil graag nog even contact met Peter, maar we moeten ook even onze vluchtgegevens controleren en het telefoonnummer opzoeken waarheen we kunnen bellen voor de bagage. Het duurt eerst weer een uur voordat we eindelijk verbinding hebben met iPad en telefoon. Pfffff....... ik wil niet op pad voor dat we alles geregeld hebben, maar zo schiet dat niet echt op. Als we eindelijk contact hebben zoeken we de telefoonnummers op en proberen we contact te leggen. Zowel het nummer in Marokko als het nummer in België geeft geen gehoor. Het nummer in België verbreekt steeds de verbinding. Dat schiet ook niet op dus. Het irriteert ons mateloos dat je bij deze maatschappij niets online kunt regelen en dat ze ook zo slecht bereikbaar zijn.
Na even proberen vraagt Natasja of we met de hoteltelefoon mogen bellen en dan krijgen we de mobiele van de manager. Daarmee krijgt Natasja eindelijk contact, maar haar wordt vriendelijk verzocht om over een uur nog eens te bellen, want de medewerkers spreekt alleen maar Frans en Italiaans. We zijn inmiddels al op het punt dat het stoom uit onze oren komt en dit draagt zeker niet positief bij. Intussen heb ik uitgevonden dat onze vluchtgegevens voor morgen zijn gewijzigd. We vliegen nu niet om 13.45h maar al om 9.50h. Dat is nogal een verandering! En we hebben daarvan geen enkel bericht gekregen. Ik heb wel mijn e-mail gegevens en mijn mobiele telefoonnummer doorgegeven, en voor de heenreis heb ik wel talloze berichten ontvangen, maar voor deze wijziging dus geen enkele. Tssssk..... ik vind het een waardeloze maatschappij, voor mij geen positieve ervaringen.
We vragen of de hotelmanager ons wil helpen en het gesprek voor ons in het Frans wil voeren. Dat wil hij graag, gelukkig maar. Hij krijgt vlot contact en dan kan hij inderdaad onze gewijzigde vluchtgegevens bevestigen. De bagage kan hij echter niet regelen, want dat moet nu opeens 3 dagen vantevoren. Ik had het net al gezien op de website, die is dus de afgelopen periode gewoon aangepast. Kregen we bij de heenvlucht nog verschillende informatie hierover, nu staat op de website ineens heel duidelijk vermeld dat je dit 3 dagen vantevoren moet regelen. Protesteren helpt natuurlijk, en probeer maar eens te bewijzen dat deze informatie er eerst niet op stond. We besluiten om het maar hierbij te laten en de kilo's op het vliegveld te betalen, het is toch niet anders. Hoewel ik ontzettend boos ben en mijn bloed kookt zo inmiddels, probeer ik mezelf maar voor te houden dat de kosten nog steeds heel veel goedkoper zijn dan een vlucht met een andere maatschappij. Nu vliegen we voor ongeveer 200 euro per persoon, als we vanaf Amsterdam hadden gevlogen hadden we minimaal 1 tussenstop gehad en zeker 500 euro per persoon moeten betalen aangezien het vakantieperiode is. Dat stemt tenminste nog een beetje positief. Maar ik overweeg sterk om die volgende keer toch maar meer te betalen, want deze service vind ik echt heel slecht. Geef me dan nog liever Easyjet, daar is tenminste geen discussie, alle informatie is vooraf duidelijk en je kunt alles online regelen. Heerlijk en simpel, en straight. En zo hoort het ook vind ik.
Maar goed, we weten nu tenminste dat we heel andere tijden moeten aanhouden voor de vlucht morgen en stiekem vind ik dat helemaal niet erg. Op zo'n dag van vertrek doe je meestal toch niets meer. We moeten nu wel heel vroeg opstaan, maar dan zijn we ook lekker op tijd thuis. In het oorspronkelijk geval zou ik pas 's avonds om 23.00h ongeveer weer in Muiden zijn. En omdat ik woensdag weer moet werken vind ik dit toch wel fijner.
Natasja heeft intussen ook uitgecheckt, we hebben contact gehad met thuisfront en verder is alles geregeld. Nu alleen nog de bagage in de auto laden en dan kunnen we op pad. Tommie geeft aan dat het ongeveer 2 uur en 3 kwartier rijden is naar Casablanca, het is grotendeels snelweg. Eindelijk kunnen we vandaag eens 120 km per uur rijden, dat is ook wel lekker, in plaats van al die provinciale wegen. We moeten nog even een stuk binnendoor rijden voordat we de snelweg op kunnen, maar dan verloopt het verder heel vlot. Het is het allerlaatste stukje dwars door Casablanca dat ons de grootste vertraging oplevert, ongeveer een half uur zelfs op een stukje van nog geen 4 kilometer door de stad. Dat schiet niet op in het chaotische Marokkaanse verkeer. Hier geldt echt het recht van de sterkste volgens mij, en daarna de hardste toeter ;-) EIgenlijk is het wel lachwekkend om te zien.
We vinden het hotel verder prima, maar het is toch niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. Prima op zich, maar niet de 5 sterren luxe die ons was beloofd. Het is een beetje vergane glorie hier, en daar betalen we dan 150 euro voor. Ach, het is al betaald en de ligging is op zich wel handig. Het ligt namelijk aan het water, precies tussen de 2 activiteiten die we hier nog willen doen: de moskee bezichtigen en de shopping mall onveilig maken. En die liggen ook beiden aan het water. Voor morgen is het wat minder handig misschien, want we moeten nog een flink stuk naar het vliegveld rijden vanaf hier. Ongeveer 3 kwartier geeft google maps aan. En met het verkeer dat we vandaag hadden wordt dat misschien nog wel een uitdaging.
Eerst laden we de bagage uit voor de deur van het hotel. Daarna parkeren we de auto en checken we in. De bagage wordt naar onze kamer gebracht. Helaas is er geen wifi op de kamer, maar dat wordt opgelost met een extra router die door een technisch mannetje wordt geïnstalleerd. Dat is wel goede service. De balkondeuren zijn helaas ook kapot, en 's avonds zullen we nog ontdekken dat de douche ook niet werkt. Maar goed, het is de laatste nacht. Intussen hebben we in de centrale ruimte nog heel even contact met het thuisfront en daarna gaan we op pad. We horen van de medewerkster achter de balie dat het niet meer mogelijk is om de moskee van binnen te bekijken, en dat is wel een teleurstelling. De laatste tour is om 14.00h helaas, en dat is het al geweest. Dat is nu echt jammer, want het is slechts 1 van de 2 moskeeën die we in Marokko van binnen kunnen bekijken, en het is ook één van de grootste ter wereld. Hij is nog redelijk nieuw ook en schijnt erg mooi te zijn. Toch besluiten we erheen te rijden, dan kunnen we hem in elk geval van de buitenkant nog bewonderen.
We wandelen rond en worden dan aangesproken door iemand die beweert dat er nog wel tours mogelijk zijn, hij wijst ons op iemand in een jeballa een stuk verderop. Ik weet niet precies wie hij bedoelt, maar zie er wel een groepje toeristen rondlopen. Ik ga er een beetje in de buurt bewegen om te horen of de gids misschien Engels spreekt, maar dat is niet zo. Maar dan wenkt Natasja mij, ze heeft iemand gevonden die ons nog wil binnenlaten bij wijze van uitzondering. Als ze eerst vraagt of er nog tours zijn vandaag zegt hij dat ze morgen moet terugkomen, maar als ze dan uitlegt dat dat niet meer lukt door onze vliegtijden laat hij ons alsnog binnen via een zijdeur. We komen dan binnen in een volledig verlaten moskee zo lijkt het, en die maakt al meteen enorm veel indruk. Wauw......! We moeten onze slippers uit doen en mogen op de blote voeten verder wandelen. Een stukje verderop vangt iemand ons op, maar hij spreekt alleen maar Frans. Maar met wat handen en voeten en die paar Franse woorden die wij begrijpen weet hij toch nog wat duidelijk te maken. We kijken onze ogen in elk geval uit, het is echt een weelde van binnen. Buiten ons zien we later nog 2 andere stellen voor wie ook een uitzondering wordt gemaakt, maar verder is het bijna verlaten. Ergens in een hoekje zien we een groep mannen op de vloer rond een imam. Ze bidden niet, maar het lijkt erop alsof ze les krijgen hier. Verder is het een oase van rust en schoonheid. De camera blijft maar klikken, al is het heel lastig om mooie foto's te maken doordat het heel donker is. Statief en flitser heb ik in het hotel gelaten omdat het erop leek dat we niet meer binnen konden. Jammer, maar ik hoop dat ik toch nog wat mooie herinneringen heb kunnen vastleggen op de gevoelige plaat.
Als we in de moskee zijn uitgekeken worden we nog even meegenomen naar de ruimte eronder, waar de wasruimte zich bevindt. Deze ruime is al even mooi als de moskee zelf. In symmetrische opstelling staat het hier vol met fontijnen waar de mensen zich kunnen wassen. De pilaren zijn bekleed met mozaïeken in de kleuren van de verschillende steden in Marokko. Ik vertelde eerder al dat de toegangspoorten in elk van de grote steden een andere kleur hebben aan de buitenkant, en die kleuren komen hier dus weer terug. Mooi gedaan! De details zijn geweldig, zelfs hier in deze ruimte. Als we weer buiten zijn kletsen we nog heel even na met 2 Italianen die net als ons ook hebben geprofiteerd van deze uitzondering en dan gaan we op pad naar de shopping mall. We volgen gewoon de route langs de zee en dan komen we hem wel vanzelf tegen. Onderweg stoppen we nog even voor een mooi uitzicht op de moskee vanaf een afstandje.
De shopping mall is ultra modern en heel luxueus, het doet er heel Amerikaans aan met een heuse foodcourt. De amerikanen veroveren de wereld met hun shopping malls, alleen Nederland heeft het concept nog niet geadopteerd. We zien er zelfs een heel scala aan Amerikaanse winkels terug. Het is heerlijk om er even rond te wandelen. Het is prachtig aangelegd met een enorm aquarium, en ook het design is erg mooi. Een gedeelte van de mall is gereserveerd voor de winkels die wij niet kunnen betalen. Hier vind je Louis Vuiton bijvoorbeeld, maar ook Fendi, Gucci en andere luxe merken. We kijken even rond, maar houden het hier al snel voor gezien. Eigenlijk was het plan om vandaag sushi te eten in een restaurant in Casablanca, maar dat plan laten we varen. Ik heb er niet zoveel zin in. In plaats daarvan bekijken we het aanbod van de foodcourt eens goed en kiezen dan voor de wok. Ik neem een wokschotel met kip, garnalen, noodles en groente en die smaakt echter superlekker. Goede keuze, en ook weer eens iets anders.
Het is 8 uur als we uitgewinkeld zijn. De score is minimaal, ik heb een leuke ketting gekocht voor een paar euro en een paar sandaaltjes. Nog geen 35 euro heb ik uitgegeven hier, dat is misschien wel een record ;-) We rijden weer terug naar het hotel en gaan lekker relaxen op de kamer. Whatsapp met het thuisfront, douchen -nadat de slang is gerepareerd dus- en de koffers reorganiseren. We leggen alles klaar voor morgenvroeg, want dan gaat de wekker alweer vroeg. Het vliegveld is nog een behoorlijk eind rijden, en we moeten ook de auto nog inleveren. Eens kijken welke avonturen we dan nog zullen beleven... Goede nacht!
Maar voordat ik daarvan verslag doen wil ik nog graag iets rechtzetten. In een reactie op een vorig blog suggereert iemand tussen de regels door te lezen dat deze vakantie toch niet was wat we verwacht hadden, maar dat wil ik dus graag tegenspreken. Het is alles dat we verwacht hadden en meer zelfs. Dat betekent niet dat we overal laaiend enthousiast over zijn, maar dat hadden we ook niet verwacht. De verhalen van anderen zijn zo verschillend en zo tegenstrijdig dat we wel verwacht hadden dat niet alles hallelujah zou zijn. Het enige dat anders is dan onze verwachtingen is de stad Marrakech. Het is voor ons geen stad die we alleen als stedentrip zouden bezoeken. Het heeft zeker mooie dingen te bieden, maar niet met de allure en de grootsheid die we in vele andere steden hebben ervaren. Het is een stad vol tegenstrijdigheden, en die liggen heel dicht bij elkaar. Maar het is ook enorm druk en chaotisch. Het is niet de charme die ik bijvoorbeeld in Istanbul heb gezien, of in Rome bijvoorbeeld, of Berlijn. Natuurlijk zijn het allemaal heel andere steden, maar het gaat om de beleving van het totaalpakket. Fez sprak mij bijvoorbeeld veel meer aan, omdat ik het meer authentiek vond, en minder chaotisch. Ik voelde me er prettiger.
Verder kent het land veel verschillen. Zowel in landschap als in mensen, en dat is tegelijk ook heel fascinerend. Ten zuiden van de Atlas vonden wij de mensen ontzettend vriendelijk en aardig, een heel contrast met de mensen ten noorden van de Atlas om die scheidslijn maar even te gebruiken. Maar het landschap is weer meer veelzijdig aan de noordkant. We waren erg gecharmeerd van de woestijn en de route van de 1000 kasbah's bijvoorbeeld. Nergens anders hebben we het gevoel van 1001 nacht zo duidelijk ervaren als hier. We vinden het nog steeds waanzinnig de woestijn zo dichtbij te hebben meegemaakt in al haar facetten zelfs, inclusief de zandstorm. Ik ben in de Sahara geweest! En dat is een droom die al lang op mijn lijstje stond. Ik had het voor geen goud willen missen. Het gevoel dat die omgeving oproept kan ik niet in woorden beschrijven, het is echt heel bijzonder. En Chefchaouen was ook een heel bijzondere plek, ik ben zo blij dat we er geweest zijn. Ondanks de kou hebben we genoten van die omgeving, wat was dat toverachtig mooi.
Wat we niet zullen missen is het chaotische en kamikaze-achtige verkeer. Het ging prima, en we hebben ons heel goed kunnen redden en ik zal anderen ook zeker niet afraden om er zelf te rijden. Maar wees er wel op voorbereid. We hebben alles prima gevonden, soms na even zoeken, en we hebben alle politiecontroles overleefd, de kuilen in de weg en ezels aan de kant hebben we weten te ontwijken. Maar het is niet ontspannend rijden. Als we uit Amerika weer thuis komen hebben we altijd heimwee terug naar de rust en het geduld in Amerika zodra we weer voet op Nederlandse bodem hebben gezet, maar nu zal dat anders zijn. Het is heerlijk om thuis te komen in een land waar je weet dat het verkeer zich gestructureerd beweegt en niet per sé het recht van de sterkste geldt.
Wat we ook belist niet zullen missen is het eten. De culinaire ervaringen zijn niet om over naar huis te spreken. Gelukkig hebben we uiteindelijk nog best veel variatie gehad omdat we dat opzochten, maar de Marokkaanse keuken zelf biedt toch wel weinig afwisseling in smaken, en het is over het algemeen best vet. Onze magen en darmen hadden er al snel moeite mee in elk geval.
Maar buiten dat was het een heel mooie reis, een reis vol tegenstellingen, vol kleuren en geuren, vol indrukken en ervaringen. Een reis in een wereld zo dichtbij en tegelijk zo ver weg, is dat niet heel bijzonder? In minder dan 3 uurtjes ben je in een land waar de ezelskarren nog op de weg rijden tussen de oude mopeds en de luxe auto's eromheen razen. Waar mensen nog leven in huisjes met alleen maar tapijten op de vloer en brood bakken in de oven buiten, en tegelijk ook een wereld met een wereldstad als Casablanca met een moskee die 25.000 mensen kan huisvesten. Het zijn die tegenstellingen die hebben gemaakt dat het een bijzonderen ervaring is geworden, en die had ik niet willen missen.
Tot zover even een kleine terugblik, ik zal er later misschien nog wel meer over schrijven. Nu even terug naar de dag van vandaag. We hebben geen wekker gezet, en het is al half 8 als ik wakker wordt. Ik heb best goed geslapen. Ik installeer me weer even op de bank met de iPad en als ook Natasja wakker is beginnen we aan het badkamerritueel. We pakken onze koffers alvast zover in, en wegen de bagage nog eens zodat we contact op kunnen nemen met de airline voor het vastleggen van het gewicht, zoals we dat ook op de heenweg hadden willen doen. Daarna gaan we ontbijten. Ik heb niet zoveel trek vanochtend en houdt het op wat yoghurt met cornflakes, maar zelfs dat gaat er niet helemaal in vandaag.
Na het ontbijt installeren we ons even in de lobby van het hotel voor de wifi. Ik wil graag nog even contact met Peter, maar we moeten ook even onze vluchtgegevens controleren en het telefoonnummer opzoeken waarheen we kunnen bellen voor de bagage. Het duurt eerst weer een uur voordat we eindelijk verbinding hebben met iPad en telefoon. Pfffff....... ik wil niet op pad voor dat we alles geregeld hebben, maar zo schiet dat niet echt op. Als we eindelijk contact hebben zoeken we de telefoonnummers op en proberen we contact te leggen. Zowel het nummer in Marokko als het nummer in België geeft geen gehoor. Het nummer in België verbreekt steeds de verbinding. Dat schiet ook niet op dus. Het irriteert ons mateloos dat je bij deze maatschappij niets online kunt regelen en dat ze ook zo slecht bereikbaar zijn.
Na even proberen vraagt Natasja of we met de hoteltelefoon mogen bellen en dan krijgen we de mobiele van de manager. Daarmee krijgt Natasja eindelijk contact, maar haar wordt vriendelijk verzocht om over een uur nog eens te bellen, want de medewerkers spreekt alleen maar Frans en Italiaans. We zijn inmiddels al op het punt dat het stoom uit onze oren komt en dit draagt zeker niet positief bij. Intussen heb ik uitgevonden dat onze vluchtgegevens voor morgen zijn gewijzigd. We vliegen nu niet om 13.45h maar al om 9.50h. Dat is nogal een verandering! En we hebben daarvan geen enkel bericht gekregen. Ik heb wel mijn e-mail gegevens en mijn mobiele telefoonnummer doorgegeven, en voor de heenreis heb ik wel talloze berichten ontvangen, maar voor deze wijziging dus geen enkele. Tssssk..... ik vind het een waardeloze maatschappij, voor mij geen positieve ervaringen.
We vragen of de hotelmanager ons wil helpen en het gesprek voor ons in het Frans wil voeren. Dat wil hij graag, gelukkig maar. Hij krijgt vlot contact en dan kan hij inderdaad onze gewijzigde vluchtgegevens bevestigen. De bagage kan hij echter niet regelen, want dat moet nu opeens 3 dagen vantevoren. Ik had het net al gezien op de website, die is dus de afgelopen periode gewoon aangepast. Kregen we bij de heenvlucht nog verschillende informatie hierover, nu staat op de website ineens heel duidelijk vermeld dat je dit 3 dagen vantevoren moet regelen. Protesteren helpt natuurlijk, en probeer maar eens te bewijzen dat deze informatie er eerst niet op stond. We besluiten om het maar hierbij te laten en de kilo's op het vliegveld te betalen, het is toch niet anders. Hoewel ik ontzettend boos ben en mijn bloed kookt zo inmiddels, probeer ik mezelf maar voor te houden dat de kosten nog steeds heel veel goedkoper zijn dan een vlucht met een andere maatschappij. Nu vliegen we voor ongeveer 200 euro per persoon, als we vanaf Amsterdam hadden gevlogen hadden we minimaal 1 tussenstop gehad en zeker 500 euro per persoon moeten betalen aangezien het vakantieperiode is. Dat stemt tenminste nog een beetje positief. Maar ik overweeg sterk om die volgende keer toch maar meer te betalen, want deze service vind ik echt heel slecht. Geef me dan nog liever Easyjet, daar is tenminste geen discussie, alle informatie is vooraf duidelijk en je kunt alles online regelen. Heerlijk en simpel, en straight. En zo hoort het ook vind ik.
Maar goed, we weten nu tenminste dat we heel andere tijden moeten aanhouden voor de vlucht morgen en stiekem vind ik dat helemaal niet erg. Op zo'n dag van vertrek doe je meestal toch niets meer. We moeten nu wel heel vroeg opstaan, maar dan zijn we ook lekker op tijd thuis. In het oorspronkelijk geval zou ik pas 's avonds om 23.00h ongeveer weer in Muiden zijn. En omdat ik woensdag weer moet werken vind ik dit toch wel fijner.
Natasja heeft intussen ook uitgecheckt, we hebben contact gehad met thuisfront en verder is alles geregeld. Nu alleen nog de bagage in de auto laden en dan kunnen we op pad. Tommie geeft aan dat het ongeveer 2 uur en 3 kwartier rijden is naar Casablanca, het is grotendeels snelweg. Eindelijk kunnen we vandaag eens 120 km per uur rijden, dat is ook wel lekker, in plaats van al die provinciale wegen. We moeten nog even een stuk binnendoor rijden voordat we de snelweg op kunnen, maar dan verloopt het verder heel vlot. Het is het allerlaatste stukje dwars door Casablanca dat ons de grootste vertraging oplevert, ongeveer een half uur zelfs op een stukje van nog geen 4 kilometer door de stad. Dat schiet niet op in het chaotische Marokkaanse verkeer. Hier geldt echt het recht van de sterkste volgens mij, en daarna de hardste toeter ;-) EIgenlijk is het wel lachwekkend om te zien.
We vinden het hotel verder prima, maar het is toch niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. Prima op zich, maar niet de 5 sterren luxe die ons was beloofd. Het is een beetje vergane glorie hier, en daar betalen we dan 150 euro voor. Ach, het is al betaald en de ligging is op zich wel handig. Het ligt namelijk aan het water, precies tussen de 2 activiteiten die we hier nog willen doen: de moskee bezichtigen en de shopping mall onveilig maken. En die liggen ook beiden aan het water. Voor morgen is het wat minder handig misschien, want we moeten nog een flink stuk naar het vliegveld rijden vanaf hier. Ongeveer 3 kwartier geeft google maps aan. En met het verkeer dat we vandaag hadden wordt dat misschien nog wel een uitdaging.
Eerst laden we de bagage uit voor de deur van het hotel. Daarna parkeren we de auto en checken we in. De bagage wordt naar onze kamer gebracht. Helaas is er geen wifi op de kamer, maar dat wordt opgelost met een extra router die door een technisch mannetje wordt geïnstalleerd. Dat is wel goede service. De balkondeuren zijn helaas ook kapot, en 's avonds zullen we nog ontdekken dat de douche ook niet werkt. Maar goed, het is de laatste nacht. Intussen hebben we in de centrale ruimte nog heel even contact met het thuisfront en daarna gaan we op pad. We horen van de medewerkster achter de balie dat het niet meer mogelijk is om de moskee van binnen te bekijken, en dat is wel een teleurstelling. De laatste tour is om 14.00h helaas, en dat is het al geweest. Dat is nu echt jammer, want het is slechts 1 van de 2 moskeeën die we in Marokko van binnen kunnen bekijken, en het is ook één van de grootste ter wereld. Hij is nog redelijk nieuw ook en schijnt erg mooi te zijn. Toch besluiten we erheen te rijden, dan kunnen we hem in elk geval van de buitenkant nog bewonderen.
We wandelen rond en worden dan aangesproken door iemand die beweert dat er nog wel tours mogelijk zijn, hij wijst ons op iemand in een jeballa een stuk verderop. Ik weet niet precies wie hij bedoelt, maar zie er wel een groepje toeristen rondlopen. Ik ga er een beetje in de buurt bewegen om te horen of de gids misschien Engels spreekt, maar dat is niet zo. Maar dan wenkt Natasja mij, ze heeft iemand gevonden die ons nog wil binnenlaten bij wijze van uitzondering. Als ze eerst vraagt of er nog tours zijn vandaag zegt hij dat ze morgen moet terugkomen, maar als ze dan uitlegt dat dat niet meer lukt door onze vliegtijden laat hij ons alsnog binnen via een zijdeur. We komen dan binnen in een volledig verlaten moskee zo lijkt het, en die maakt al meteen enorm veel indruk. Wauw......! We moeten onze slippers uit doen en mogen op de blote voeten verder wandelen. Een stukje verderop vangt iemand ons op, maar hij spreekt alleen maar Frans. Maar met wat handen en voeten en die paar Franse woorden die wij begrijpen weet hij toch nog wat duidelijk te maken. We kijken onze ogen in elk geval uit, het is echt een weelde van binnen. Buiten ons zien we later nog 2 andere stellen voor wie ook een uitzondering wordt gemaakt, maar verder is het bijna verlaten. Ergens in een hoekje zien we een groep mannen op de vloer rond een imam. Ze bidden niet, maar het lijkt erop alsof ze les krijgen hier. Verder is het een oase van rust en schoonheid. De camera blijft maar klikken, al is het heel lastig om mooie foto's te maken doordat het heel donker is. Statief en flitser heb ik in het hotel gelaten omdat het erop leek dat we niet meer binnen konden. Jammer, maar ik hoop dat ik toch nog wat mooie herinneringen heb kunnen vastleggen op de gevoelige plaat.
Als we in de moskee zijn uitgekeken worden we nog even meegenomen naar de ruimte eronder, waar de wasruimte zich bevindt. Deze ruime is al even mooi als de moskee zelf. In symmetrische opstelling staat het hier vol met fontijnen waar de mensen zich kunnen wassen. De pilaren zijn bekleed met mozaïeken in de kleuren van de verschillende steden in Marokko. Ik vertelde eerder al dat de toegangspoorten in elk van de grote steden een andere kleur hebben aan de buitenkant, en die kleuren komen hier dus weer terug. Mooi gedaan! De details zijn geweldig, zelfs hier in deze ruimte. Als we weer buiten zijn kletsen we nog heel even na met 2 Italianen die net als ons ook hebben geprofiteerd van deze uitzondering en dan gaan we op pad naar de shopping mall. We volgen gewoon de route langs de zee en dan komen we hem wel vanzelf tegen. Onderweg stoppen we nog even voor een mooi uitzicht op de moskee vanaf een afstandje.
De shopping mall is ultra modern en heel luxueus, het doet er heel Amerikaans aan met een heuse foodcourt. De amerikanen veroveren de wereld met hun shopping malls, alleen Nederland heeft het concept nog niet geadopteerd. We zien er zelfs een heel scala aan Amerikaanse winkels terug. Het is heerlijk om er even rond te wandelen. Het is prachtig aangelegd met een enorm aquarium, en ook het design is erg mooi. Een gedeelte van de mall is gereserveerd voor de winkels die wij niet kunnen betalen. Hier vind je Louis Vuiton bijvoorbeeld, maar ook Fendi, Gucci en andere luxe merken. We kijken even rond, maar houden het hier al snel voor gezien. Eigenlijk was het plan om vandaag sushi te eten in een restaurant in Casablanca, maar dat plan laten we varen. Ik heb er niet zoveel zin in. In plaats daarvan bekijken we het aanbod van de foodcourt eens goed en kiezen dan voor de wok. Ik neem een wokschotel met kip, garnalen, noodles en groente en die smaakt echter superlekker. Goede keuze, en ook weer eens iets anders.
Het is 8 uur als we uitgewinkeld zijn. De score is minimaal, ik heb een leuke ketting gekocht voor een paar euro en een paar sandaaltjes. Nog geen 35 euro heb ik uitgegeven hier, dat is misschien wel een record ;-) We rijden weer terug naar het hotel en gaan lekker relaxen op de kamer. Whatsapp met het thuisfront, douchen -nadat de slang is gerepareerd dus- en de koffers reorganiseren. We leggen alles klaar voor morgenvroeg, want dan gaat de wekker alweer vroeg. Het vliegveld is nog een behoorlijk eind rijden, en we moeten ook de auto nog inleveren. Eens kijken welke avonturen we dan nog zullen beleven... Goede nacht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten