Zondag 12 mei: Een relaxdag, goodbye Marrakech

Vandaag geen wekker, maar het zal intussen niemand verbazen dat ik er gewoon om 7 uur weer uit was. Ik installeerde me een uurtje op de bank met de iPad en om 8 uur dook ik de badkamer in. Toen ik daar klaar was, was ook Natasja wakker. Ik heb me aangekleed en ben naar de hotellobby gegaan om even gebruik te maken van wifi en te wappen met Peter. Natasja voegde zich niet veel later erbij. Daarna zijn we gaan ontbijten.

Het was ongeveer 10 uur toen we dat achter de kiezen hadden, en we trokken ons weer terug in het appartement. Vandaag geen wilde plannen, maar gewoon wat relaxen. De belangrijkste dingen hebben we wel gezien in Marrakech, en we hebben geen zin om nog een dag door de hete stad te sjouwen. Ook hebben we geein zin meer om nog kilometers lang te rijden naar andere plekken. Alternatieven genoeg hier, maar het trekt ons gewoon niet meer. In plaats daarvan vermaken we ons met een spelletje op de iPad, het schrijven van de weblog, het bewerken van de foto's en een lekker middagdutje. Even bijtanken dus. Om 2 uur hadden we daar genoeg van en zijn we alsnog in de auto gestapt.

Doel was om te gaan thee drinken in Hotel La Mamounia, één van de duurste hotels in de stad met prachtige tuinen. Gisteren waren we er ook al, maar toen mochten we nog niet naar binnen. Tussen 11 en 4 uur mag je daar als niet-hotelgast een kijkje nemen, en dat is zeer de moeite waard kan ik vertellen. De tuinen zijn werkelijk prachtig, een groene oase midden in een drukke stad. En heerlijk rustig ook. En wat een weelde, het hotel is echt een plaatje! We maken een wandeling door de tuin en daarna strijken we even neer op het terras. Het verbaasde ons niet dat een glas fris hier maar liefst 80 dirham kost maar toch wilden we dat even doen. Eentje dan. Het inschenken van de cola ging overigens wel gepaard met een hele show. De poepsjieke ober schonk de cola alsof het één van de allerduurste wijnen ter wereld was, zo grappig om te zien. Allereerst kwam hij met een dienblad waar een maaltijd vanaf geserveerd zou kunnen worden. Die werd op zo'n inklapbaar tafeltje geparkeerd. Vervolgens kregen we een onderzetter van sjiek canvas, daar werd het glas op geparkeerd. Of ik ijs wilde? Oui, un petit peu. En hup, met een tangetje werden er uit een ijsbakje 3 klontjes in mijn glas gedeponeerd. Daarna werd de cola ingeschonken uit een flesje, en het restant van de cola ging in een apart vaasje dat een plaatsje kreeg naast mijn glas. En als laatste mochten we dan nog een servetje in ontvangst nemen, dat ons werd uitgereikt met een zilveren tang. Oh nee, ik vergeet dat we ook nog een triootje met hapjes kregen, waaronder de heerlijkste nootjes. Leuk om eens mee te maken, maar wel een dure show. Dat wel... En dat zijn gulp openstond hebben we hem maar niet verteld, ik weet namelijk niet hoe ik dat netjes moet doen in het Frans, en gebarentaal leek me hier niet echt gepast ;-)

 

 

Natuurlijk maakten we hier ook even gebruik van de wifi. Ik heb een weblog ge-upload, en weer even contact gehad met het thuisfront. En ons drankje hebben we ultra langzaam genuttigd, we moesten ook nog even uitdampen van de wandeling in de tuin. Tijd hebben we vandaag toch in overvloed. En intussen is het ook best leuk om de mensen te bekijken die hier voorbij komen.

Als we er genoeg van hebben stappen we weer in de auto. We hebben eigenlijk wel honger gekregen, en we besluiten naar Katsura te rijden. Dat restaurant vond ik per ongeluk met facebook, toen ik incheckte bij een ander restaurant hier vlakbij. Volgens de informatie op internet is het geopend van 12 tot middernacht op zondag, maar dat blijkt toch anders. Jammer. Dan maar op naar het winkelcentrum. Natasja heeft op internet ergens in Marrakech een winkelcentrum gevonden, en bij gebrek aan andere activiteiten gaan we daar een kijkje nemen. Alleen, hoe gaan we dat vinden? Het adres staat niet in de TomTom en het winkelcentrum zelf ook niet als nuttige plaats. De straatnaam heet Rue de l'Ourika, met wat logisch nadenken denk ik dus dat het aan de route naar Ourika ligt, een dorpje ten zuiden van Marrakech. We besluiten om die weg op te zoeken met de kaart, en dan op goed geluk te kijken of het aangegeven staat. We vinden de route vlot, en waarempel, we passeren het winkelcentrum al na een paar minuten. We parkeren de auto en nemen de roltrap naar boven.

Het winkelcentrum is klein, en helaas niet overdekt, waardoor het hier vooral ook heel warm is. Nu zijn gelukkig de meeste winkels wel gekoeld, en sommigen hebben zo'n lekkere luchtstraal bij de deur, daar kunnen we af en toe afkoelen. Bij een brillenwinkel vind ik een prachtige zonnebril van Roberto Cavalli die voor mijn gezicht gemaakt lijkt te zijn, maar die is helaas ver boven mijn budget. Verder slagen we nergens voor, we vinden niets van onze gading. Als we uitgewinkeld zijn nemen we een kijkje op de bovenste verdieping waar de foodcourt zich bevindt, maar die ziet er niet zo aantrekkelijk uit. Er is ook een sushibarretje, maar de vis die daar ligt ziet er niet zo appetijtelijk uit, en ook de rest vinden we niet aantrekkelijk. Groot is mijn teleurstelling als ik op een hoekje T.G.I. Friday's zie liggen met een grote ketting op de deur. Het restaurant is duidelijk definitief gesloten. Om de tijd te doden zoeken we een plekje bij de ijssalon. Daar is wifi en een ijsje gaat er altijd wel in. Het plan is om daarna alsnog naar Katsura te rijden.

We doden de tijd met een whatsapp sessie, een spelletje en de foto's bij de weblog. Het ijsje smaakt prima maar niet spectaculair. Daarvoor moet je toch echt naar Italië geloof ik. Om even over 7 vertrekken we weer en we rijden terug naar Katsura dat nu gelukkig wel geopend is. Jammer genoeg is onze honger grotendeels verdwenen, dus we houden het op een klein hapje vanavond. Maar wel sushi. Zonder tonijn ook deze keer, want die is er niet. Op de kaart lezen we dat het aanbod van tonijn afhankelijk is van de levering, en blijkbaar is dat in Marokko dus niet zo vanzelfsprekend als wij in Nederland gewend zijn. Het smaakt best redelijk, maar niet zo goed als in Fez.

Na het eten rijden we weer terug naar het hotel, waar we rond half 9 weer arriveren. De foto's overzetten, weblog schrijven, een spelletje doen en natuurlijk het badderritueel. En dan is het zo weer bedtijd. Goodbye Marrakech, morgen gaan we naar Casablanca voor de laatste nacht.