Zondag 28 april: Door naar Chefchaouen

Bij vertrek op het vliegveld van Tanger kozen we het stadscentrum van Chefchaouen als bestemming. Het adres van het hotel is onvindbaar in de TomTom, maar dat is ook niet vreemd als het midden in de Medina ligt. We besluiten om te gaan rijden en onderweg beslissen we wel wat we wel en niet zullen doen.

Na een half uurtje rijden of zo zien we de kust en we buigen af, we menen dan in Tétouan te zijn, maar later blijkt dat toch anders. TomTom heeft ons op het verkeerde been gezet, en ik ben met de kaart in mijn hand in verwarring. We komen uit bij een grote havenplaats met de nodige veerboten en andere grote schepen. De weg ernaartoe ligt vol met rotondes en bij elke rotonde staat een politieagent. We zien onderweg sowieso veel controleposten, het is uitkijken geblazen met de snelheid. De auto heeft helaas ook geen cruise control, dat is wel jammer. Natasja loodst ons kundig langs alle posten, we mogen overal doorrijden gelukkig.

Vlakbij de haven zien we een restaurant op de borden met een vue panoramique, maar het uitzicht valt uiteindelijk wat tegen. We stappen er niet eens de auto voor uit. Het is prachtig blauw water, maar er zijn teveel storende elementen in beeld. Of we zijn gewoon verwend, dat kan ook. Het is dan pas 10 uur 's ochtends, maar het voelt alsof de dag al bijna ten einde is, maar als je zo vroeg op bent is dat ook niet vreemd natuurlijk. We keren om en vervolgen onze route. De TomTom laat ons dan bijna de hele route terugrijden, en dan ontdekken we dus dat hij ons eerst voor de gek gehouden heeft en ons verkeerd heeft laten rijden. Heel bizar. In plaats van Tétouan zaten we vlakbij Sebta. We hebben dus een behoorlijke omweg gemaakt. Maar goed, we moeten er ook even inkomen. De borden zijn allemaal in Arabisch en Frans, en beiden zijn net als Chinees voor ons, wat de oriëntatie niet ten goede komt natuurlijk. Maar na een tijdje herken ik zowaar plaatsen op de borden ook op de landkaart en dan kan ik aardig volgen waar we zijn. We rijden dan op de N2 richting onze eindbestemming.

Het landschap onderweg is niet heel erg bijzonder. Af en toe passeren we een klein dorpje met wat aftandse huizen, en vooral veel troep en rommel. De bergen zijn wel mooi, maar niet echt bijzonder. Hoe zuidelijker we komen, hoe mooier het wel wordt. Het weer is redelijk. Het is best zonnig, met veel bewolking ertussendoor, en af en toe een heel grijze wolk. De temperatuur is wel erg laag voor deze tijd van het jaar, het is maar zo'n 13-15 graden onderweg. Gelukkig merken we dat in de auto niet. Heel veel animo om ergens te stoppen hebben we ook niet. Het plan is om vlak voordat we in Chefchaouen zijn de afslag te nemen naar de kust, via die route kunnen we namelijk de Cascade d'Akchour bezoeken, een waterval. Maar de afslag gaat volledig aan ons voorbij, we zien er geen enkele en voordat we het weten rijden we het dorp in.

De adressen in Marokko zijn nogal onduidelijk, en vooral als je in de medina moet zijn is dat een ramp. Ik vraag me ernstig af hoe je in Marokko post kunt krijgen. Ook TomTom kent weinig specifieke adressen, maar ook geen hotels of andere punten, dat wordt dus een flinke zoektocht. We hebben wel een kaartje waarop het hotel is gemarkeerd, gemaakt met google maps, en we kiezen een strategie om zo dichtbij mogelijk te komen. Maar die strategie blijkt niet de goede. We belanden ergens in het dorp dat tegen de heuvel aan ligt in een doodlopende straat waar het verkeer hartstikke vast staat. Een goede oefening in geduld dus. Uiteindelijk is er een Marokkaans opaatje dat zich ermee bemoeit en dan komen we er toch weer weg.

We gaan op zoek naar de volgende strategie: een taxichauffeur vragen om aanwijzingen. Dat lukt prima, en hij dirigeert ons op het kaartje  naar een plek om te parkeren. We rijden weer door heuvelachtige nauwe straatjes en belanden op een pleintje, maar niemand kan ons vertellen waar het hotel ligt. We zien wel een telefoon, maar daarvoor heb je telefoonkaart nodig. Die hebben we niet en die wordt ook niet verkocht in het enigste winkeltje op dat plein. We keren dus maar om en gaan op zoek naar de stad. Daar zien we 2 politieagenten en die helpen ons. Nou ja, ze vertellen ons te parkeren, en dan maar te voet de medina in te lopen en mensen te vragen, want zij weten het ook niet.

Het idee om achter een taxichauffeur aan te rijden werkt ook niet, want taxi's mogen niet in de medine rijden. Dat kan niet eens in die nauwe steegjes. Met behulp van de politieagenten vind ik wel een winkel waar ik een telefoonkaart kan kopen, dat lijkt ons geen verkeerde aanschaf. We bedenken een nieuwe strategie: we zoeken een goed markeerpunt dat we kunnen uitleggen aan de telefoon en bellen daar naar het hotel met de vraag of ze ons aub willen ophalen. Zo gezegd, zo gedaan. We vinden weer een publieke telefoon, maar nu kun je er met contant geld betalen. Duh.... Gelukkig krijgen we hulp van de vriendelijke dame die in het kioskje werkt en zij helpt ons contact  te leggen met het hotel. Door het hotel worden we gedirigeerd naar de parkeerplaats bij een ander hotel, en daar beloven ze ons op te halen.

We houden een taxichauffeur aan om te vragen of hij voor ons uit wil rijden naar die parkeerplaats. Die chauffeur verstaat wel de naam van de plek waar ik heen wil, maar hij begrijp niet wat we willen. Hij geeft ons aanwijzingen, in het Frans, die ik weer niet begrijp. Al druk gebarend stopt er een andere taxichauffeur die ons wel begrijpt en ons in een paar minuten naar de juiste plek begeleidt. Hij wil er niet eens geld voor hebben, maar ik geef hem toch 10 Dhs, een klein bedrag voor een grote service. Met hulp parkeren we de auto op de veel te kleine en volle parkeerplaats, als we hier ook maar weer vandaan komen. Maar die uitdaging volgt later....Op de parkeerplaats worden we gelijk aangesproken door de heren die ons naar het hotel zullen brengen, en zij dragen ook onze koffers. Gelukkig maar, want het blijkt een flinke klim door steile steegjes en trappen. Na 5 minuten zijn we er dan, en we worden meteen bevangen door de pracht van het gebouw. Wat een pareltje! Een mooie beloning van een zoektocht die anderhalf uur geduurd heeft. De lobby van het gebouw is echt prachtig, en de ligging ook,

We worden ontvangen met heerlijke muntthee terwijl we worden ingecheckt. De bagage wordt naar onze kamer gebracht en we krijgen een rondleiding door het gebouw voordat we naar onze kamer gaan. Die is prachtig! Het uitzicht is ook fantastisch, maar ook de kamer is ontzettend mooi en luxe. We zitten op de 2e verdieping en kijken over het dorp uit, beter kan niet. Hier moeten we natuurlijk even van genieten. We nemen dan ook even de tijd om onze spullen en koffers opnieuw te arrangeren, en we ploffen neer in onze zithoek met de iPad en telefoon. Heerlijk is dat!
 
 
Maar de magen knorren ook weer, en natuurlijk willen we ook nog wat zien van het dorpje. We komen weer in beweging en lopen het dorp in, op zoek naar het plein bij de kasbah. Hier zouden de meeste restaurantjes liggen. Een adres vinden in de medina is zo goed als onmogelijk volgens mij, dus we zoeken een plekje uit dat ons aanspreekt. Tijdens de wandeling hebben we al genoten van het prachtige blauw-witte dorpje, het heeft ontzettend veel sfeer en gezelligheid, er is veel leven op straat ook. Dit is echt genieten! Ik ben zo blij dat we hiernaartoe gekomen zijn. Precies wat ik dacht. En ook niets van rommel of troep zoals we vandaag eerder onderweg hebben gezien, de sfeer is hier uitermate prettig.

We komen terecht bij Restaurant Estrella, hier kunnen we binnen zitten. Nou ja, geen verwarming of zo, maar wel enigzins beschermd. We hebben het namelijk heel koud. We bestellen een gegrilde kefta en die wordt geserveerd met zelfgemaakte frietjes, brood en warme groente en het smaakt heerlijk. Omdat de porties relatief klein zijn besluiten we daarna nog een portie kebab te bestellen om te delen, en ook die smaakt prima. We betalen uiteindelijk 135 Dhs inclusief fooi, dat is omgerekend nog geen 12,50 euro. Wauw, daar kan ik wel aan wennen.
 
Na het eten lopen we terug naar het hotel, bij de lokale "supermarkt" kopen we nog wat drinken voor op de kamer en dan gaan we lekker relaxen. Heerlijk genieten!